21 september.

West Glacier. (Glacier National Park)

Na een goed nachtrust moeten we zelf op zoek naar ontbijt. Het ontbijt in dit motel is enkel inbegrepen in het hoogseizoen en dit is sinds zondag afgelopen, pech dus. Ik denk dat er momenteel juist drie kamers bezet zijn in het motel, de hoofdreden zal wel de sluiting zijn van de westelijke ingang van het park.
Even verderop vinden we welgeteld èèn restaurant dat open is. We kiezen alledrie voor een ontbijt met "French Toast", ja lap, de Amerikanen geven er weeral een eigen versie van. Wat we geserveerd krijgen zijn wentelteefjes, rare toast als je het mij vraagt. Maar... lekker was het wel.

We gaan dus maar beginnen aan onze missie van vandaag: Glacier NP verkennen.
Er zal dus veel tijd verloren gaan met om te rijden, het blijken welgeteld 120 km te zijn om de oostelijke ingang te bereiken. Stel je voor de afstand Brussel - Oostende moeten omrijden. En, we moeten ook nog terug.

Het weer is echter schitterend, een stralend blauwe hemel en temperaturen tot ongeveer 30° Celcius.
We hebben in een plaatselijke supermarkt nog wat eten gekocht dat we tijdens het verblijf in het park makkelijk kunnen opeten, zo winnen we ook nog wat tijd. Achteraf blijkt het maar goed ook want er is niets meer voorzien in het park, ook hier is het hoogseizoen reeds afgesloten.

Net voor we het park binnenrijden kruist het eerste dier letterlijk ons pad. In de buurt is een open ranch, de dieren kunnen dus rondlopen. Zo was er eentje van een gazon aan het eten in het midden van het dorp.



Al tijdens de eerste kilometers krijgen we prachtige beelden te zien. Zoals het 10 mijl lange St. Mary Lake.



Nabij Sunpoint is er een parking met een aantal picknicktafels. Hier gaan we even rustig zitten om wat te eten. Weldra krijgen we bezoek, maar helaas, het is ten strengste verboden de dieren te voederen, hoe lief ze er ook mogen uitzien.



Na onze picknick maken we een wandeling, we volgen het "Sunpoint Trail". Deze trail loopt naast het St Mary Lake, wat opnieuw mooie beelden oplevert.







Even uw aandacht voor onderstaande foto. Anne draagt hier namelijk geen fleece, wat er op wijst dat er tropische temperaturen gelden.



Aan het einde van de trail is er een splitsing, we besluiten om die te nemen naar "Baring Falls".



Even de temperatuur van het water meten.



Eens terug aan de wagen zetten we onze tocht verder, ons doel is de "Logan·s Pass". Dit is het verste punt dat we kunnen bereiken, vanaf hier is de weg gesloten voor onderhoud.
We besluiten om er hier nog een trail bij te doen, de "Hidden Lake Trail". Dit geeft ons vooral mooi panorama's.



En als je hoog genoeg gaat kom je ook nog prachtige berggeiten tegen zoals deze moeder met haar twee kleintjes.



Na deze tweede trail blazen we nog even uit en is het helaas weeral tijd om terug te keren naar West Glacier. We hopen op tijd terug te zijn zodat we aan de uitbaatster van het motel het paswoord kunnen vragen voor het gebruik van Wifi. Ze had ons dat gisteren niet meegedeeld en hierdoor kon ik geen gegevens doorsturen.
Ze is gelukkig nog op haar bureel dus dat probleem is al opgelost, wij krijgen er ook nog een tip mee om te gaan eten in de "Belton Chalet". We nemen haar advies ter harte en gaan kijken om daar iets te eten. Er blijkt veel volk te zijn, ik zou zelfs zeggen, meer dan dat er in het dorp inwoners zijn.
Ondanks het groot restaurant is moeten we toch een kwartiertje wachten voor er een tafeltje vrij is. Het eten is uitstekend en de prijs valt goed mee.

En zo zit er alweer een dagje op, nu nog even afsluiten met een foto die jullie al gewoon zijn, deze keer genomen voor onze motelkamers.



Groetjes.

Dirk, Anne en Alain.