16 september.

Ocean Shores - Lincoln City.

Onze tocht van vandaag leidt ons via de kust verder zuidwaarts.
Wij hebben besloten om niet in Lincoln City te overnachten maar wel in Newport, een stadje 35 km verder zuidwaarts.
Deze rit wordt er èèntje om vooral van het landschap te genieten.
In Ocean Shores is in de loop van de nacht een dichte mist komen opzetten, het is vrij fris, hoog tijd dus om elders het goede weer op te zoeken.
In Newport zijn de vooruitzichten beter, het kwik zou moeten oplopen tot 28 graden.

Onze reisweg loopt o.a. door her dorpje Raymond. Overal in dit dorp vind je prachtige ijzeren sculpturen, hieronder een paar voorbeelden.





Het is zondag en blijkbaar is het grootste deel van de Amerikanen dan ook onderweg, sommigen sleuren, denk ik, heel hun hebben en houden mee.



De grens tussen de staat Washington en Oregon wordt o.a. gevormd door de Columbia river en wordt overspannen door de "Astoria-Megler Bridge". Deze brug heeft een overspanning van maar liefst 4,1 miles.





Het is bijna 13 uur als we besluiten om even halt te houden om iets te eten. Onze keuze valt op het erg toeristische stadje "Cannon Beach".
We nemen eerst even een kijkje op het prachtige strand alvorens we vlug een hapje gaan eten in een leuk restaurant "Morris' Fireside Restaurant".





Het weer is ondertussen terug schitterend, aan zee blijft het vrij fris maar de temperaturen beginnen toch al flink op te lopen.
Na nog een korte wandeling zetten we onze tocht verder.

Nog maar eens tanken. Dit keer pikken we, zonder het te weten, er èèntje uit met bediening, hier geen probleem om de tank volledig te vullen. Ondertussen trekt er zich een oude stoomtrein op gang, vlug het fototoestel bovenhalen en klik.



Even verder staan twee prachtexemplaren van diesellocomotieven.



Naarmate we dichter bij onze eindbestemming komen duikt er een vrij raar weerfenomeen op: mist. Maar zo had ik mist nog nooit gezien. Het lijkt wel of dit verschijnsel als voorbeeld gediend heeft voor John Carpenter·s "The Fog".



De mist trekt netjes afgelijnd het land binnen. Zo komt het dat we in Lincoln City even halt houden om naar het strand te gaan. Een rare situatie, hèèl raar. Op onderstaande foto sta ik aan de rand van het strand en maak onderstaande foto van de kust.



Dan draai ik me om en maak een paar seconden nadien onderstaande foto van het binnenland.



Raar toch?

Als we bijna Newport binnenrijden krijgen we voor de laatste maal schitterende beelden te zien van de mist.





In Newport zien we ook het drive-through fenomeen weer opduiken, na eerder in Vegas al een drive-through apotheek gezien te hebben, zijn nu de drive-through geldafhaal terminals een opmars begonnen. Wat zal het volgende zijn? Een drive-through kerk? Of misschien komt de kerk wel tot bij jou?



Rond 19u00 komen we aan te Newport. Deze keer hebben we gekozen om in een "Comfort Inn" te overnachten. De kamers zien er al goed uit, benieuwd of het ontbijt morgen ook in orde zal zijn.

Rond 20u00 zijn we nog gaan eten in een fijn restaurant aan de havenkant, de "Saffron Salmon".
Na nog enkele boodschappen gedaan te hebben keren we terug naar onze kamers om dan, na de gebruikelijke rituelen, in ons bed te kruipen.

Morgen zijn we er weer.

Dirk, Anne en Alain.